کشتن عمدی خود را خودکشی می‌گویند. خودکشی با آسیب زدن به خود تفاوت دارد، افرادی که به خود آسیب می‌زنند، لزوماً قصد مردن ندارند، اما افرادی که قصد خودکشی دارند، با نیت مرگ به خود آسیب می‌رسانند. افراد در سنین و جنسیت‌های متفاوت اقدام به خودکشی می‌کنند. بر اساس آمار زنان بیش از مردان اقدام به خودکشی می‌کنند اما میزان خودکشی منجر به مرگ در مردان بالاتر است. افراد به دلایل مختلف اقدام به خودکشی می‌کنند، اما افرادی که دچار اختلالات روانی و اختلالات شخصیت هستند، بیش از سایرین در خطر تمایل به خودکشی می‌باشند. آگاهی از نشانه‌ها و علائمی که فرد در زمان تمایل به خودکشی از خود بروز می‌دهد، می‌تواند به اطرافیان وی کمک کند تا متوجه نیت فرد شده و از وی محافظت کنند. در این راستا به انواع اختلالات روانی که احتمال بروز خودکشی در آن‌ها بالا می‌باشد نیز اشاره خواهیم کرد.
علائم تمایل به خودکشی
داشتن احساس نا امیدی شدید و باور بی فایده بودن زندگی.
انزوا، گوشه نشینی و دوری از روابط اجتماعی.
داشتن نوسانات خلقی و تغییرات شدید اخلاقی.
مصرف بیش از اندازه مواد مخدر و الکل.
تغییر در خواب و خوراک و انجام امور روزمره.
یادگاری گذاشتن برای دیگران، وصیت کردن و حلالیت طلبیدن.
انجام رفتارهای پر خطر با هدف از بین بردن خود.
چه عواملی باعث بروز خودکشی در افراد می‌شود؟
عدم تطابق خواسته‌ها و آرزوها با شرایط روزمره: وقتی فرد شناخت درستی از توانایی‌ها و قابلیت‌های خود نداشته باشد، خواسته‌هایی بیش از حد و مرز برای خود قائل می‌شود، عدم دستیابی و برآورده شدن این خواسته‌ها و تلاش‌های بی ثمر برای رسیدن به آن‌ها می‌تواند یکی از دلایل تمایل افراد به خودکشی باشد.
عوامل ژنتیکی: افرادی که دچار بیماری‌هایی همچون، صرع، سرطان، ایدز و… هستند، به دلیل فشار روانی ناشی از این مشکلات تمایل بیشتری برای اقدام به خودکشی دارند.
عوامل روان‌پزشکی: اختلال افسردگی، اختلال دوقطبی، اختلال شخصیت مرزی، اختلالات مرتبط با الکل و اسکیزوفرنی و… از عواملی هستند که، تمایل افراد به خودکشی را افزایش می دهند.
عوامل اجتماعی: فقر، بی کاری، تبعیض، اعتیاد، از عوامل اجتماعی تمایل به خودکشی در افراد می‌باشد.
عوامل خانوادگی: تمایل به خودکشی در افرادی که مشکلاتی همچون: ازدواج تحمیلی، طلاق، مشکلات میان فردی دارند، بسیار دیده می‌شود.
اینگونه افراد نیازمند مشاوره روانشناسی هستند و با توجه به شرایط آن ها میتوان مشاوره روانشناسی آنلاین را به وی پیشنهاد نمود.
شناخت اختلالات روانی در افرادی که قصد خودکشی دارند
اختلال افسردگی:
بر اساس کتاب خلاصه روان پزشکی کاپلان و سادوک، افسردگی یک اختلال خلقی است که ویژگی محوری آن آشفتگی خلق است. علائم اختلال افسردگی شامل: احساس ملال، کاهش انرژی، افکار افسرده کننده مثل، بی ارزشی و گناه، کاهش تمرکز، افزایش یا کاهش وزن یا اشتها، افزایش یا کاهش خواب، افزایش یا کاهش فعالیت، کاهش عزت نفس، کاهش علاقه، داشتن نقشه خودکشی است. افرادی که حداقل به مدت دو هفته دارای 5 مورد، از موارد ذکر شده را دارا باشند به اختلال افسردگی دچار هستند. افرادی که دچار افسردگی اساسی می‌باشند، تعداد بیشتری از علائم افسردگی را در خود دارند.
اختلال دوقطبی:
بر اساس کتاب خلاصه روان پزشکی کاپلان و سادوک، اختلال دو قطبی شامل دو نوع می‌باشد. اختلال دوقطبی 1 که معمولاً به شیدایی_افسردگی معروف است و اختلال دوقطبی نوع 2 که دارای خلق ادواری می‌باشند. افرادی که دچار اختلال دوقطبی هستند دارای ویژگی‌هایی نظیر داشتن سابقه مانیا یا هیپومانیا، خلق ادواری و برون گرا، کندی بیشتر از سراسیمگی، پرخوابی بیشتر از کم خوابی هستند. اختلال دوقطبی در زنان و مردان به یک نسبت شایع می‌باشد و این اختلال اغلب به صورت ناگهانی خود را نشان می‌دهد. این اختلال معمولاً در دهه 20 تا 30 سالگی بروز نموده و برای آن‌که فردی دچار اختلال دو قطبی باشد، باید بین 3 تا 6 ماه علائم این اختلال را داشته باشد. هیچ گاه از اینکه مشکلات خود و یا عزیزان خود را با پزشک در میان بگذارید تردید نکنید، شاید فردا دیر باشد.
اگر شما یا فردی از اطرافیان شما درگیر این عوامل شده مشاوره روانشناسی بهترین کمک برای وی می باشد.
اختلال شخصیت مرزی:
بر اساس کتاب خلاصه روان پزشکی کاپلان و سادوک، افرادی که دچار اختلال شخصیت مرزی هستند در مرز روان نژندی و روان پریشی قرار دارند و مشخصه اصلی آن ها، ناپایداری غیر عادی حالت عاطفی، خلق، رفتار، روابط ابژه‌ای و خود انگاره آن ها است. افرادی که دارای اختلال شخصیت مرزی هستند، باید حداقل 5 مورد از نشانه‌هایی که عنوان می‌کنیم را داشته باشند: اجتناب از ترک شدن، روابط ناپایدار، بی ثبات، خودانگاره بی ثبات، خودآسیبی، اقدام به خودکشی، عاطفه ناپایدار، احساس تهی شدن از درون، مدیریت ضعیف خشم، خلق ناپایدار، تعارض بین فردی. افرادی که دچار اختلال شخصیت مرزی می‌باشند، همواره به نظر می‌رسد که در بحران هستند و نوسانات سریع خلق دارند.
اختلالات مرتبط با الکل:
بر اساس کتاب خلاصه روان پزشکی کاپلان و سادوک، الکل ماده قدرتمندی است که تغییرات حاد و مزمنی در تمامی سیستم‌های عصبی_شیمیایی ایجاد می‌کند. به همین علت مصرف الکل می‌تواند باعث بروز علائم روانی شدیدی از جمله افسردگی، اضطراب و روانپریشی ایجاد کند. مصرف الکل در سطوح مختلف باعث، کندی عملکرد حرکتی و کاهش توانایی تفکر، افزایش مسائل شناختی و حرکتی، افزایش عدم هماهنگی و خطاهای قضاوت، بی ثباتی خلق، اختلال بارز تکلم، آسیب دیدن علائم حیاتی و احتمال مرگ، می‌شود.
اسکیزوفرنی:
هر چند اسکیزوفرنی به عنوان یک بیماری واحد تعریف می‌شود، اما این بیماری شامل گروه اختلالاتی است که سبب شناسی ناهمگونی دارند. تظاهرات بالینی، پاسخ درمانی و سیر بیماری در افرادی که دچار اختلال اسکیزوفرنی هستند، یکسان نیست. اسکیزوفرنی معمولاً قبل از 25 سالگی آغاز می‌شود و تا آخر عمر همراه فرد باقی می‌ماند. اسکیزوفرنی یکی از شایع‌ترین اختلالات روانی شدید است اما ماهیت دقیق آن هنوز به طور کامل مشخص نیست. علائم اسکیزوفرنی را میتوان در سه دسته طبقه بندی کرد:
علائم مثبت، رفتارهای ناهنجار هستند. این علائم قابل مشاهده هستند و اساساً اختلالات فکری، گفتاری هستند که با روانپریشی حاد مرتبط هستند که عبارت‌اند از: توهم‌ها، هذیان‌ها و رفتارهای عجیب و غریب.
علائم منفی، عدم حضور رفتارهای بهنجار هستند. این نشانه ها با عدم حضورشان تعریف می‌شوند. همانند: فقدان عاطفی، فقدان فکر، فقدان انگیزه، فقدان لذت، فقدان توجه.
علائم شناختی، تخریب در کارکردهای شناختی طبیعی هستند. علائم شناختی اسکیزوفرنی ممکن است، در ابتدای بیماری خفیف باشند، اما بسیار مخرب و مسئول بسیاری از ناتوانی‌های مرتبط با این اختلال هستند.
این موارد شامل: تخریب در توجه، حافظه فعال کارکرد اجرایی است.
اگر در شما افکار خودکشی یا میل به آسیب زدن به خود وجود دارد، می توانید با شماره تلفن مرکز به شماره 09213758423 تماس حاصل فرمایید و همکاران ما در اسرع وقت جلسات روان درمانی آنلاین یا حضوری را هماهنگ خواهند نمود.
دیدگاه کاربران