صلح درون چیست؟

همه ما به دنبال شادی و صلح درون هستیم. صلح درون (Inner peace) به معنای داشتن حس‌هارمونی، سلامت احساسی و کامیابی در زندگی علی‌رغم مشکلات کنونی همچون: پول، روابط، کمبود‌ها و … می‌باشد. می‌توانیم با تمرین بر روی پذیرش خود و جهان اطرافمان، انجام مراقبه و تقویت ذهن‌آگاهی به آن دست یابیم. اما توجه داشته باشیم مراحل ابتدایی صلح درون، آشتی و عشق به خود است و اگر این تجربه بسط داده شود، صلح درونی ما به یکپارچگی ما با زندگی تبدیل شده و در مقام‌های عرفانی، به صلح با هستی دست پیدا خواهیم کرد.

گاهی اوقات رسیدن به صلح درونی و آرامش مخصوصاً برای افرادی که دچار اضطراب هستند غیر ممکن به نظر می‌رسد. این افراد با مفهوم صلح بیگانه‌اند. اما تمام این تجارب تلخ به آن‌ها در موفق شدن کمک خواهد کرد. صلح درونی را می‌توان هدف غایی هر جوینده راه معنویت دانست.

فردی که با خود در صلح نیست با دیگران نیز در صلح نخواهد بود

خیلی زمان‌ها اتفاق می‌افت که ما در بحران روحی هستیم و به دلیل اتفاقی و یا حس و حال بدی که داریم هیچ چیز در زندگیمان خوب پیش نمی‌رود. کار به جایی می‌کشد که دچار یک خشم کنترل نشده می‌شویم و در ترافیک با راننده کناری دعوا می‌کنیم با برادر یا خواهرمان دچار مشاجره می‌شویم. و در کل در حالتی هستیم که با دیگران به نوعی درگیر هستیم.
در واقع می‌توان عدم صلح در درون و عدم داشتن حس و حال خوب در وجودمان، باعث به وجود آمدن تنش با اطرافیان و افراد بیرون از ما می‌شود. پس می‌توان گفت اگر صلح درونی نداشته باشیم صلح بیرونی نیز نخواهیم داشت.

چگونه می‌توان با خود به صلح درون رسید؟

مراقبت از بدن باعث ایجاد ذهن سالم و لازمه صلح درونی است

کسانی که به خود عشق میورزند دائماً در حال مراقبت از بدن خود هستند. این افراد مراقب نوع تغذیه خود بوده و سعی می‌کنند با استفاده از ورزش سلامتی را به خود هدیه کنند. شخصی که با خود در صلح است مراقب خود است و کینه ورزانه با خوردن انواع مشروبات الکلی، فست فود‌های ناسالم، کشیدن سیگار و غیره به خود جسم خود آسیب نمی‌زند.
لازمه داشتن یک ذهن سالم داشتن جسمی سالم است که ما باید آن را برای خود به ارمغان بیاوریم.

شناخت خود و ارتباط آن با صلح درونی

کسانی که با خود در صلح درونی هستند خود را به عنوان یک انسان به خوبی می‌شناسند. آن‌ها به لایه‌های مختلف درون خود آگاه هستند و همه را به خوبی می‌شناسند. این افراد منشأ احساسات خود را به خوبی درک می‌کنند و می‌دانند که برای در صلح بودن با خویشتن خویش باید به تک تک احساسات خود توجه نشان دهند.

در مقابل می‌توان گفت افرادی که با خود در جنگ هستند شناختی از خود ندارند. این افراد از کودکی آموزش ندیده‌اند و خودشان نیز در زمینه شناخت خود کنجکاوی لازم را نداشته‌اند.

انسان برای داشتن صلح درونی که منشأ همان صلح بیرونی است. این را باید بدانیم که برای شناخت خود باید تمام بخش‌های نامطلوب زندگیمان را بشناسیم و در جهت اصلاح آن‌ها کوشش کنیم.

برای صلح درونی و نتیجه آن صلح بیرونی با خود باید با خود مهربان باشیم

فردی که به خود عشق میورزد به خوبی این نکته را فهمیده است که عشق ورزیدن به خود جهت صلح درونی داشتن بسیار مهم است. شخصی که به خود عشق میورزد می‌تواند اشعه عشق و دوست داشتن را بین دیگران نیز پراکنده کند. عشق به خود را در زندگیتان زیاد کنید تا صلح درونی را با خود به وجود‌آورید.

احساسات خود را بپذیرید

طبیعی است که هیچ کس از داشتن احساسات منفی لذت نمی‌برد، به همین دلیل است که معمولاً سعی می‌کنیم از این احساسات فرار کنیم. متاسفانه گاهی این روش باعث سرکوب احساسات شده و اثر مخرب‌تری بر جا می‌گذارد. هرچه بیشتر تلاش کنیم از احساسات منفی بگریزیم احتمال سرکوب آن‌ها و عمیق‌تر شدن اثر آن بیشتر می‌شود. برای جلوگیری از این وضعیت بهتر است هنگام مواجه شدن با احساساتی مانند خشم یا غم با آگاه بودن به علت آن سعی کنیم داشتن این احساس را بپذیریم سپس به نحوی که به خود یا رابطه‌مان با دیگران آسیبی وارد نشود این احساس را بروز دهیم و اجازه دهیم از ما عبور کند. مطمئناً با این رویکرد از سرکوب این قبیل احساسات جلوگیری می‌شود.

تمایل به کنترل کردن را کنار بگذارید

متاسفانه تمایل افراطی در کنترل شرایط و حتی اشخاص در بسیاری از انسان‌ها دیده می‌شود. با کمی تفکر درباره خود به میزان این تمایل در خود آگاه شوید. سپس به خودتان یادآور شوید که نتیجه کنترل کردن چیزی به جز استرس و نگرانی برای شما به همراه نمی‌آورد. تمایل داشتن به کنترل کردن می‌تواند با داشتن حس کمال گرایی نیز در ارتباط باشد.

با عدم مقبولیت کنار بیایید و از آن نرنجید

در جامعه امروز مورد قبول قرار گرفتن از طرف اجتماع به یک تمایل رایج تبدیل شده است. متأسفانه برای بسیاری از افراد مقبولیت اجتماعی با میزان شهرت و ثروت سنجیده می‌شود. به همین است که مراقبت از ورود این افکار منفی به ذهن و رفتارمان بسیار اهمیت دارد و البته ساده نیز نخواهد بود. سعی کنید به این حقیقت آگاه باشید که راضی نگهداشتن همه اطرافیان غیرممکن است و مورد قبول قرار نگرفتن از جانب دیگران به این معنی نیست که شما نقصی دارید بلکه ممکن است عوامل بیرونی یا سلایق شخصی دیگران در آن دخیل باشد. انجام تمرین‌های عشق ورزیدن به خود می‌تواند در این مورد هم مفید باشد.

کینه‌ها و دلخوری‌ها را کنار بگذارید

ر‌ها نکردن دلخوری‌ها و کینه‌های قدیمی یکی از موانع دستیابی به صلح و آرامش درونی است. هنگامی که مدام به این فکر کنیم که چه کسی مقصر بوده کینه و ناراحتی ما نه تنها تسکین پیدا نمی‌کند بلکه زخمی عمیق‌تر هم به جا می‌گذارد.

فداکاری کردن را کنار بگذارید

نقش قربانی را بازی نکنید و خود را فدای دیگران نکنید. قربانی کسی است که باور دارد هیچ توانایی شخصی قابل توجهی ندارد و وجودش فقط اتفاقی در تقدیر او بوده است. این افراد نسبت به خودشان احساس ترحم می‌کنند. افرادی که نقش قربانی را بازی می‌کنند معمولاً خود را در مواقع غیر ضروری فدای دیگران می‌کنند و از این فرصت برای دخالت در امور دیگران استفاده می‌کنند. آن‌ها آنقدر به این رویه ادامه می‌دهند که فداکاری جزیی از شخصیت‌شان می‌شود که با آن شناخته می‌شوند. تمامی عواقب این رفتار در جهت مخالف صلح درونی اتفاق می‌افتد. اگر دچار چنین عادتی هستید توصیه می‌کنیم اعتقاد‌های خود را درباره خود، دیگران و زندگی بازبینی کنید.