فحش دادن در روانشناسی

فحش دادن در روانشناسی علت‌های مختلفی دارد. فحشن دادن معمولاً حین عصبانیت یا هیجان رخ می‌دهد. بچه‌ها برای نشان دادن عصبانیت خود یا تخلیه هیجانات منفی مانند خشم و نفرت از فحش دادن استفاده می‌کنند. اگر فحش دادن تبدیل به عادت شود، از بین بردن آن در کودک و حتی بزرگسال سخت‌تر خواهد شد.

فحش دادن یا استفاده از زبان ناپسند در روابط اجتماعی، از دیرباز موضوع بحث‌برانگیزی بوده است. بسیاری از افراد فحش دادن را رفتاری منفی و ناپسند می‌دانند، اما پژوهش‌های علمی نشان می‌دهند که جدا از بعد فرهنگی و اجتماعی آن و آسیبی که می‌تواند در برخی اوقات به روابط بزند، فحش دادن می‌تواند فواید روانی و جسمی متعددی هم داشته باشد.

چرا با فحش دادن، برخی افراد احساس آرامش می‌کنند؟

شکست و ناکامی:

>همه ما در زندگی با ناکامی‌های مختلفی سر و کار داریم اما باید بتوانیم ناکامی و محرومیت خودمان را به زبانی سازنده و صلح‌آمیز بیان کنیم. برخی از افراد که در راه رسیدن به هدف‌های خود نمی‌توانند به آن چیزی که می‌خواهند برسند، دست به رفتار خشونت‌آمیز می‌زنند و فحش و ناسزا می‌دهند. این افراد یاد نگرفته‌اند که چطور خواسته‌ها و ناکامی و محرومیت خودشان را به زبانی صلح‌آمیز بیان کنند.

احساسات غیر قابل کنترل:

این نوع خشونت بیشتر در کسانی دیده می‌شود که دچار احساسات مختلف می‌شوند که نمی‌توانند احساسات خود را کنترل کنند. مثلاً افرادی که سریعاً خشمگین شده و نمی‌توانند خشم خود را کنترل نمایند و یا افرادی که زود ناامید می‌شوند و در زندگی شخصی خود و محیط کاریشان دچار شکست می‌شوند، و نمی‌توانند هیجانات خود را کنترل کنند، این احساسات خود را با خشم و ناسزا بروز می‌دهند.

یادگیری اجتماعی:

خشونت کلامی توسط زبان انجام می‌گیرد و زبان امری آموختنی است. کودکانی که در فضا‌هایی مملو از واژگان تحقیرآمیز یا واژگان خشونت بارقرار می‌گیرند و یا والدین آن‌ها دائماً فحش می‌دهند و بد و بیراه می‌گویند، یاد می‌گیرند که از آن به بعد ارتباطات خودشان را با این نوع واژگان و با این نوع زبان و کلام انجام بدهند.

دلایل روان شناختی:

اصلی‌ترین علل خشونت کلامی و فحش و ناسزا گویی را باید در روان فرد جستجو کرد. افرادی که مشکلات روان شناختی دارند هنگامی که نمی‌توانند در زندگی خودشان آنچه که می‌خواهند را به دست بیاورند دست به چنین رفتار‌های خشونت‌آمیزی می‌زنند و فحش و ناسزا می‌گویند.

دشمنی و کینه توزی:

برخی افراد به خاطر اختلافات قدیمی در مقابل فردی دیگر حس تنفر و خشم دارند. این افراد در این زمان‌ها از مکانیسم‌های دفاعی ناپخته استفاده می‌کنند و با فحش و ناسزاگویی احساسات خود را برون‌ریزی می‌کنند.

فقدان مهارت‌های گفت و گویی:

برخی افراد مهارت گفتگوی اندکی دارند و نمی‌توانند آنچه که در دل دارند را به زبان روشن بیان کنند و خواسته و درخواست خودشان را بگویند، پس دست به خشونت می‌زنند.

خواب ناکافی و بی‌خوابی مداوم:

نداشتن خواب کافی و بی‌خوابی‌های پی در پی سبب می‌شود، تحمل و طاقت بسیاری از افراد در برابر مسائل کم شده و زود از کوره در بروند و فحش و ناسزا بگویند. خواب کافی بر نحوه برخورد با مسائل و تحمل شرایط سخت تأثیر دارد.

علل فیزیولوژیکی:

سکته مغزی، آسیب‌های مغزی، سکته قلبی، کمبود برخی ویتأمین‌ها، کمبود برخی املاح و مواد معدنی در بدن، باعث ایجاد خشونت و خشم در فرد شده و او گاهی خشم خود را با رفتار‌هایی مانند ناسزاگویی نشان می‌دهد. این عوامل در کنترل و اختیار فرد پرخاشگر نیستند ولی در هر صورت نمی‌توان خشونت را با این فرضیه که فرد کنترلی بر رفتار خود ندارد، توجیه کرد.

فعالیت زیاد ذهنی و یا جسمی:

کار و فعالیت زیاد سبب می‌شود افراد و آستانه تحملشان به شدت افت کند و حتی حوصلۀ خودشان را هم نداشته باشند. این بی‌حوصلگی ناشی از کار و فعالیت زیاد شبانه روزی می‌تواند منجر به خشم و خشونت و ناسزاگویی شود.

ترک عادت فحش دادن

کمک گرفتن از یک دوست

به اشتراک گذاشتن یک تجربه یا کار دشوار با یک دوست یا شریک زندگی، کل تجربه را قابل تحمل‌تر و حتی لذت بخش‌تر می‌کند. دعوت کردن از یک دوست برای کمک به شما در تلاش برای توقف فحش دادن می‌تواند به یکی از دو روش کار کند:
می‌توانید به دوست صمیمی که او هم مشکل فحش دادن دارد طناب بزنید و با هم برای حذف بد زبانی تلاش کنید، یا می‌توانید از یک رفیق خوش زبان بخواهید که زبان شما را زیر نظر بگیرد و هر زمان که لغزش کردید به شما یادآوری ملایمی بدهد.
>در هر صورت، داشتن کسی که شما را به خاطر لغزش‌های فحش‌آمیزتان مسئول بداند، شما را مجبور می‌کند که به یک بار برای همیشه این عادت بد را ترک کنید.

تشخیص محرک‌ها

محرک‌های خود را شناسایی کنید و یاد بگیرید که از آن‌ها اجتناب کنید. هرکسی محرک‌های فردی خود را دارد که آن‌ها را تحریک می‌کند و به میل شدید به فحش دادن منجر می‌شود. برای برخی از مردم این ترافیک است، برای برخی دیگر صف در خواربارفروشی و برای برخی دیگر هنوز زمانی است که شخصیت مورد علاقه‌شان در فیلم می‌میرد. خود را از هر موقعیتی که باعث افزایش احساسات منفی می‌شود دور کنید و بهتر می‌توانید آنچه از دهانتان بیرون می‌آید را کنترل کنید.

استفاده از یک تنبیه

از کوزه فحش استفاده کنید. این یک روش آزمایش شده و آزمایش شده است که به بسیاری از افراد کمک کرده است تا عادت فحش دادن خود را ترک کنند. معمولاً شامل گرفتن یک کوزه یا قلک بزرگ است که هر بار که یک کلمه فحش می‌گویید مبلغی که از قبل روی آن قرار گذاشته‌اید به آن اضافه کنید. شما می‌توانید شیشه فحش را به دو صورت، به عنوان مجازات یا به عنوان پاداش تأخیری مشاهده کنید.

استفاده از یادآور‌ها

با بند لاستیکی مچ دست خود را علامت‌گذاری کنید. این روش معادل انسان قرار دادن قلاده شوک الکتریکی روی سگ برای از بین بردن رفتار‌های بد و ناخوشایند اما موثر است. اساساً، تنها کاری که باید انجام دهید این است که یک کش لاستیکی یا یک کش مو به دور مچ دست خود ببندید و هر بار که خود را در حال فحاشی می‌کنید، محکم به آن ضربه بزنید. همچنین درمورد تقویت کنترل درونی بخوانید.

تفکری که در پشت این موضوع وجود دارد این است که مغز شما فحش دادن را با درد مرتبط می‌کند و به مرور زمان باعث می‌شود که شما از نظر ذهنی از استفاده از کلمات بد اجتناب کنید. اگر واقعاً در مورد این روش جدی هستید، می‌توانید به یک دوست اجازه دهید تا باند را برای شما ببندد. فقط سعی کنید به یاد داشته باشید که با آن موافقت کرده‌اید.