پرخوری عصبی چیست؟

پرخوری عصبی یا بولیمیا نروزا  (Bulimia Nervosa)، از دسته اختلالات روانشناختی است که با پرخوری مکرر مقدار زیادی غذا شناسایی می شود. این اختلال در مدت زمانی کوتاه و با احساس عدم کنترل بر این رفتار مشخص می ‌شود. در مبتلایان به پرخوری عصبی پس از پرخوری، یک انگیزه آنی برای جبران این رفتار با انجام عمل پاکسازی بدن به وجود می‌ آید. بنابراین برای همه پرخوری هایی که گاهی اتفاق می افتند نمی توان تشخیص پرخوری عصبی گذاشت.

بسیاری از افراد مبتلا به بولیمیا شرایط روانی مشترکی دارند و استرس و اضطراب در میان آنها بسیار شایع است. این افراد اغلب در تعدیل احساسات خود مشکل دارند و نمی توانند میانه رو باشند. رژیم گرفتن یا اختلال در تغذیه می تواند احتمال ابتلا به بولیمیا را افزایش دهد. در برخی موارد، در بدن به علت محرومیت مداوم از غذا تحولاتی ایجاد می شود و فرد پس از پرخوری عصبی(بولیمیا) به بی اشتهایی عصبی(آنورکسیا) مبتلا می شود.

غذا خوردن تا زمانی می‌ تواند برای بدن مفید باشد که نتواند آسیب و ضرروی را به بدن وارد کند. اما اگر این غذا خوردن موجب آسیب به اندام های مختلف بدن شود، باید نسبت به بهبود و درمان آن اقدام کنید. بیشتر افراد در صورت عصبی شدن اشتهای بیشتری پیدا می ‌کنند. پرخوری عصبی یکی از بد ترین نوع پرخوری است که در آن علاوه بر چاقی ممکن است چربی و کلسترول خون بدن هم افزایش پیدا کند.

اختلالات تغذیه چگونه مشخص می شود؟

اختلالات تغذیه ای با یک انرژی منفی، بیشتر بودن میزان سوخت و ساز فرد نسبت به میزان کالری دریافتی، آغاز می شوند که اغلب با کاهش وزن همراه است. این محدودیت اولیه ی کالری معمولا در پاسخ به عوامل استرس زای محیطی مانند قلدری، شرم از چاقی، وزن کردن دانش آموزان در مدارس، تحصیل در رشته های مرتبط با تغذیه، فشار برای لاغری، لزوم کاهش وزن برای شرکت در ورزشی خاص و یا توصیه ی پزشک برای کاهش وزن صورت می گیرد.

دلایل پرخوری عصبی

بحران‌ های خانوادگی و شخصی.

سابقه سو استفاده جنس. 

تسلیم شدن در برابر فشارهای فرهنگی و خانوادگی برای کاهش وزن.

سابقه خانوادگی پرخوری و افزایش وزن.

عزت نفس پایین.

اختلال خلقی، استرس و اضطراب.

وسواس نسبت به اندام ‌ها.

استفاده دارو ها و مکمل‌ های غذایی مختلف.

انواع پرخوری عصبی

پرخوری عصبی جبران شونده:

در این نوع پرخوری به دلیل حجم زیادی از مواد که وارد بدن می‌شود افراد از داروهای ملین، ادرار آور، مسهل و.. استفاده می‌ کنند. این نوع پرخوری می ‌تواند برای سلامتی فرد بسیار مضر باشد. از جمله عوارض آن می‌ توان به ریفلاکس اسید، پارگی مویرگ ‌ها، مشکلات گوارشی، پوسیدگی دندان، مشکلات متابولیسم و کم آبی بدن اشاره کرد.

پرخوری عصبی بدون جبران:

این نوع پرخوری بدون جبران، گاهی با اختلال پرخوری اشتباه گرفته می ‌شود. اما آنچه در این نوع پرخوری حائز اهمیت بوده، آن است که فرد با ورزش کردن یا روزه گرفتن قصد دارد که این پرخوری را جبران کند. این نوع پرخوری می‌ تواند زندگی فرد را به شدت تحت تاثیر خود قرار دهد.

چه کسانی در خطر ابتلا به پرخوری عصبی هستند؟

طبق نظر موسسه جهانی سلامت روانی، یک درصد از جمعیت بزرگسالان آمریکا در مقاطع مختلف زندگی خود دچار بولیمیا می شوند. ۲.۸ درصد جمعیت دچار اختلال پرخوری بدون رفتار های جبرانی هستند. طبق آمار های این موسسه، زنان بیشتر از مردان مستعد ابتلا به اختلالات تغذیه ای مانند بولیمیا، پرخوری و بی اشتهایی عصبی (آنورکسیا) هستند. البته باید گفت که بولیمیا می تواند تمام افراد جامعه را بدون در نظر گرفتن جنسیت، سن، وضعیت اقتصادی یا شیوه زندگی شان تحت تاثیر قرار دهد.

عوارض پرخوری عصبی چیست؟

خود آزاری و افکار مربوط به خودکشی.

مشکلات مربوط به گوارش و هضم غذا.

پوسیدگی دندان و آسیب به لثه. 

نامنظم شدن قاعدگی زنان.

مشکلات قلبی و عروقی. 

افزایش وزن فرد.

افزایش مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی.

کاهش میزان آب بدن و نارسایی کلیوی.

اضطراب، افسردگی و اختلالات خلقی.

اختلالاتی که در بین افراد مبتلا به پرخوری عصبی شایع است

افسردگی

شایع ترین اختلال مرتبط با پرخوری عصبی افسردگی است و تقریبا در بین ۵۰% از این مبتلایان رخ می ‌دهد. افسردگی موجب ایجاد احساس غم و یا از دست دادن علاقه در فعالیت ‌هایی می‌ شود که قبلا از آن لذت می ‌بردیم. این اختلال می‌ تواند به طیفی از مشکلات احساسی و جسمی بیانجامد و توانایی فرد را برای عملکرد مطلوب در محل کار و خانه و حتی در روابط کاهش دهد.

اختلالات اضطرابی

این اختلال شامل فوبیا، اختلال اضطراب اجتماعی، وسواس فکری، اختلال استرس پس از سانحه، اختلال کمبود توجه و بیش فعالی و اختلال مصرف مواد یا اعتیاد است. شایع ترین اختلال شخصیتی مرتبط با پرخوری عصبی ، اختلال شخصیت مرزی است. افرادی که دچار اختلال شخصیت مرزی هستند ویژگی های خاصی دارند که نمونه هایی از آن عبارتند از:

روابط میان فردی آشفته و اغلب ناپایدار.

احساس تنهایی، خلأ و یا پوچی.

سیاه و سفید دیدن وقایع ، همه چیز خیلی خوب یا همه چیز خیلی بد است.

دشواری در مدیریت احساس و هیجانات.

خشم غیر قابل کنترل.

احساس خود ارزشمندی کم عزت نفس شکننده.

رفتار های مخرب و تکانشی مانند تلاش برای خودکشی و در مواردی، اعتیاد به مواد مخدر.

پیشگیری از پرخوری عصبی

یکی از مهمترین اقدامات پیشگیرانه، افزایش آگاهی راجع به بیماری و استفاده از روش هایی به منظور کاهش اهمیت تصویر بدنی و لاغری برای کودکان در خانه و مدرسه است.

همچنین مطالعات و پژوهش ها نشان داده است که برنامه هایی که نیاز به رژیم گرفتن را کاهش داده و بر تغذیه خوب و الگوی غذایی سالم، بدون نیاز به گرفتن رژیم تاکید کنند و کنترل احساسات و عواطف را بهبود بخشند، می ‌توانند موثر باشند.

مشکلات جسمی پرخوری عصبی

کم آبی بدن.

از دست دادن نمک های خون.

مشکلات گوارشی از قبیل التهاب مری و معده

بزرگ شدن غدد بزاقی ناشی از خوردن کربوهیدرات اضافی که باعث تحریک تولید بزاق می‌شود.

فرسایش مینای دندان با احتمال افزایش ریسک ایجاد حفره در دندان ها ناشی از اسید موجود در استفراغ.