اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

اختال شخصیت اسکیزوتایپال یکی از انواع اختلالات شخصیت است که در گروه اختلالات شخصیت دسته A قرار می گیرد. اختلال شخصیت اسکیزوتایپال با خرافات و افکار خرافی پیوند خورده و افرادی که به این اختلال شخصیت مبتلا هستند، اعتقادات و باور های عجیبی نسبت به خود دارند.

این افراد دلیل تمام وقایع اطراف خود را به گونه ای با خود مرتبط می دانند و علت این وقایع را در درون خود جستجو می کنند. در تعریف کلی، اختلال شخصیت اسکیزوتایپال نوعی اختلال شخصیت روانشناختی است که با، خرافات، بدگمانی، عقاید غیر واقعی، ترس اجتماعی و علاقه به انزوای اجتماعی، خود را بروز می دهد. یکی از باور های عجیب افرادی که دچار این اختلال شخصیت هستند این است که خود را دارای قدرت های ماورائی می دانند. برای شناسایی اختلال شخصیت اسکیزوتایپال علائم و نشانه هایی وجود دارد که می توان تا حدی با آنها این اختلال را تشخیص داد. البته توجه به این نکته نیز ضروری است که برای تشخیص این اختلال لازم است حتماً به متخصص روانشناس مراجعه شود و صرفاً با وجود یک یا دو نشانه و برداشت های شخصی نمی توان گفت فردی به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال مبتلا است.

علائم اختلال شخصیت اسکیزوتایپال چیست؟

باورهای خرافی:

اولین و مهمترین نشانه در این اختلال شخصیت باور های عجیب و خرافی است که به آنها باور دارند. خرافاتی که این افراد به آنها معتقد هستند به هیچ عنوان مورد تائید هیچ فرد عاقلی قرار نمی گیرد. این افراد با این باور ها تمامی حوادث و بلایای طبیعی را به خود ربط می دهند و تصور می کنند که افرادی خاص با توانایی های خاصی هستند.

باور به داشتن قدرت ماورائی:

بعضی از افرادی که به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال مبتلا هستند اعتقاد دارند که دارای قدرت های ماورائی هستند و می توانند کار های عجیب و منحصر به فردی انجام دهند. از شایع ترین این باور ها اعتقاد به پیامبر یا امام بودن و ارتباط با خدا است.

توهم:

یکی دیگر از علائم این اختلال شخصیت داشتن توهم در این افراد است. گاهی این افراد درباره اتفاقات و تجربیاتی صحبت می کنند که بسیار غیر واقعی است و با کمی بررسی کاملا توهم بودن آن ثابت می شود.

بدگمانی:

افکار شخصیت اسکیزوتایپال گاهی خود را به شکل افکار پارانوئید بروز می دهد. این افراد دچار شک و بدگمانی نسبت به اطرافیانشان هستند و همیشه درباره صداقت دیگران شک دارند.

تمایل به انزوای اجتماعی:

دوستان افرادی که مبتلا به این اختلال شخصیت هستند بسیار اندک است. این افراد تنهایی و انزوا را به حضور در جمع ترجیح می دهند و ارتباط خود را تنها با افراد کمی که معمولا خانواده آنها هستند، محدود می کنند. در واقع یکی از دلایل اصلی تمایل این افراد به انزوا احساس دلهره ای است که در جمع به آن دچار می شوند.

پوشش عجیب و غیر متعارف:

از دیگر اختلال شخصیت اسکیزوتایپال می توان به پوشش عجیب و غیر متعارف آنها اشاره کرد. این افراد معمولا پوششی متفاوت و مغایر با فرهنگ و سنت های اجتماعی دارند.

دلیل بروز اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

تشخیص و سبب شناسی اختلال شخصیت اسکیزوتایپال تنها توسط یک متخصص روانشناس و در جلسات درمان امکان پذیر است و افراد عادی قادر به تشخیص این بیماری در افراد دیگر نیست. اختلال شخصیت اسکیزوتایپال از آن دسته اختلالات روانشناختی است که هنوز هیچ دلیل مشخص و قطعی برای آن پیدا نشده اما بر اساس تحقیقات بیشتر روانشناسان علت ایجاد اختلال شخصیت اسکیزوتایپال را ژنتیک می دانند. افرادی والدین یا بستگان خونی آنها دچار اختلال شخصیت اسکیزوتایپال بوده اند بیش از سایرین در خطر ابتلا به این اختلال شخصیت هستند.

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال در اوایل بزرگسالی یعنی در حدود سن 18 سالگی شروع می شود. این اختلال در مردان بیش از زنان دیده می شود و به صورت طولانی مدت و پایدار در افراد وجود دارد.

آیا اختلال شخصیت اسکیزوتایپال با اختلال شخصیت اسکیزوفرنی یکسان است؟

بسیاری از افراد در برخورد با این دو بیماری تصور می‌کنند که اختلال شخصیت اسکیزوتایپال و اسکیزوفرنی دقیقاً یکسان است. در صورتی چنین چیزی نیست و اسکیزوتایپال و اسکیزوفرنی با یکدیگر متفاوت هستند و تنها شباهت های جزئی با یکدیگر دارند. اسکیزوفرنی نوعی اختلال روانی طولانی مدت و حاد است که میان فکر، احساسات و رفتار فرد بیمار شکاف ‌هایی را به وجود می ‌آورد و رفته ‌رفته فرد را از واقعیت جدا می کند و به سمت هذیان یا توهم می ‌برد. بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی احساس می‌ کنند ذهنشان تکه ‌تکه شده و به سمت هذیان‌گویی روی می آورند. اما در اسکیزوتایپال فرد حفظ روابط فردی، تفکر و فرایندهای رفتاری دچار می‌شود. اصلی ‌ترین تفاوت میان این دو اختلال روانشناختی، این است که شدت بیماری و طول مدت روانپزشکی آن بسیار زیاد است اما در اسکیزوتایپال تنها قسمت‌های گذرایی از روان‌پریشی با درجه کمتر وجود دارد.

افرادی که مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال هستند، مستعد چه اختلالات دیگری هستند؟

افسردگی شدید

اختلالات اضطرابی

اقدام به خودکشی

سایر اختلالات شخصیت

اعتیاد به الکل یا مواد مخدر

درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

روان درمانی:

این درمان شیوه ‌ای است که درمانگر از طریق جلسات مختلف مشاوره و گفت‌وگو با بیمار صحبت می‌کند. این جلسات کمک می‌کنند که درمانگر دید وسیع‌ تری را از مسیر درمان و بهبودی بیمار پیدا کند و هر آنچه با نیاز مراجع همخوانی دارد به او ارائه دهد.

دارو درمانی:

در این اختلال شخصیت در کنار روان درمانی نیاز به دارو درمانی نیز هست. در واقع بسیاری از علائم خطرناک و شدید بیماری، به کمک برخی دارو های روانپزشکی قابل بهبود هستند و به تدریج کاهش پیدا می کنند. برای درمان با دارو درمانی باید به این نکته توجه کنید که هر نوع دارویی، به‌ ویژه دارو های مصرفی در روان درمانی، نیاز به تشخیص، تائید و تجویز روانپزشک متخصص دارد.

مصرف سر خود دارو های روان درمانی می تواند عوارض دراز مدت و جبران ناپذیر جسمی و روانی را برای مصرف کنندگان آن داشته باشد. مداوا تحت نظر یک روان درمانی آنلاین یا حضوری و همچنین همراهی و همکاری بیمار مبتلا به این اختلال شخصیت در درمان بسیار با اهمیت می باشد و چنانچه بیمار در جلسات درمان به شکل پی در پی شرکت نکند و دارو های خود را سر موعد مصرف نکند، احتمال درمان خود را از دست می دهد.