اغلب افراد واژه نگرانی و اضطراب را به اشتباه به جای دیگری استفاده می کنند، اما در واقع تفاوت های عمده ای در روان شناسی بین این دو واژه وجود دارد. هر دو این واژه ها به احساسات نگران کننده و آشفته ساز اشاره دارد اما در واقع این دو احساس از هم متمایز است و در واژه نامه های بهداشت روانی نیز تعاریف متفاوتی دارند.
ده تفاوت عمده بین این دو به این شرح است:
- آثار نگرانی صرفاً در فکر افراد بروز پیدا می کند اما اضطراب در رفتار بیرونی نیز ظاهر می شود.
- نگرانی ناشی از یک واقعه مشخص است در حالیکه اضطراب یک موضوع به خصوص ندارد.
ما اغلب از دیر رسیدن به فرودگاه احساس نگرانی می کنیم اما صرف سفر کردن که در فرد می تواند یک احساس کلی ناخوشایند ایجاد کند، باعث بروز اضطراب در فرد می شود.
- نگرانی یک حس بالقوه می باشد درحالیکه اضطراب شامل تفکرات و تصویر سازی ذهنی نیز هست.
این تفاوت بسیار حائز اهمیت است زیرا تصورات هیجانی که منجر به اضطراب می شود باعث بروز تپش قلب می شود اما تفکرات سطحی که در نگرانی به وجود می آیند تنش جسمانی زیادی ایجاد نمی کند و این تنش بدنی شاخصه اصلی اضطراب است.
- نگرانی می تواند راه حل های احتمالی مشکل را در شخص فرا بخواند اما اضطراب تاثیر مثبتی در حل مشکل ندارد.
وقتی نگران می شویم در پی حل مشکل و روش های مقابله با آن هستیم. اما اضطراب مانند دویدن بر روی تردمیل می ماند که فقط روی آن می دویم ولی راهی به جایی نمی بریم و اجازه یافتن راه حل را به ما نمی دهد. به علاوه چون اضطراب در اثر عوامل متعدد ایجاد می شود، پس کنترل و درمان آن فرایند پیچیده تری دارد.
- نگرانی یک درد روانی ملایم و اضطراب درد روانی شدیدتری است.
اضطراب درد روانی بیشتری داشته و از وضعیتهای روانی مشکل ساز و مخرب تلقی می شود.
- نگرانی اغلب علت های واقعی و منطقی تری نسبت به اضطراب دارد.
درصورتیکه نتوانسته باشید به خوبی از عهده پروژه محول شده برآئید نگران اخراج شدن می شوید. اما اگر دلواپس اخراج خود به دلیل اینکه صرفاً رئیس شما از حال فرزندتان که دیشب در بیمارستان بستری شده است سوالی نکرده باشد، شما دچار اضطراب هستید.
- حس نگرانی قابل کنترل است اما اضطراب تقریباً در کنترل شخص نیست.
وقتی در پی حل مشکل و یافتن روش هایی برای مقابله با شرایط نگران کننده هستید، حس نگرانی به زودی از بین خواهد رفت. اما ما کنترل کمی بر روی اضطراب های مان داریم و کنترل آن اجتناب ناپذیر است.
- نگرانی یک حس موقتی است اما اضطراب دوام بیشتری دارد.
زمانی که عامل نگران کننده را برطرف می کنیم حس نگرانی خود به خود برطرف می شود. اما اضطراب اثر مداومی دارد و حتی از یک موضوع به موضوع دیگر منتقل می شود (برای مثال یک هفته ما اضطراب کار داریم بعد در مورد سلامت و کودکمان دچار اضطراب می شویم)
- حس نگرانی تاثیری در عملکرد افراد ندارد اما اضطراب تاثیر می گذارد
کسی روز خود را با نشستن و غصه خوردن در مورد این که آیا فرزند نوجوان خود در امتحان موفق می شود یا خیر، خراب نمی کند. اما اضطراب سبب بی قراری، ناراحتی و عدم تمرکز می گردد که در نهایت مانع انجام کار در اثر استرس خواهد شد.
- نگرانی یک وضعیت نرمال روانی تلقی شده اما اضطراب خیر!
اگر اضطراب شدت و دوام معینی داشته باشد به عنوان یک اختلال روانی قلمداد می شود که نیاز به روان درمانی آنلاین یا حضوری و یا حتی دارو درمانی دارد.
اینگونه افراد نیازمند مشاوره روانشناسی هستند و با توجه به شرایط آن ها میتوان مشاوره روانشناسی آنلاین یا حضوری را به وی پیشنهاد نمود.
در صورتی که شما هم از اختلالات اضطرابی رنج می برید می توانید برای رزرو وقت مشاوره با ما در تماس باشید.
https://www.psychologytoday.com/intl/basics/anxiety
دیدگاه کاربران