بسیاری از افراد از اصطلاح اضطراب، ترس و نگرانی به یک منظور استفاده می کنند، در حالی که هر یک از این واژه ها از نظر وضعیت روانی با یکدیگر تفاوت دارند. تجربه ما از هر یک از این وضعیت ها و پیامد آن روی سلامت عاطفی و روانی ما نیز بسیار متفاوت است. برای تعریف درست هر کدام از این مفاهیم ابتدا باید هیجانات و حالات هیجانی را بشناسیم.
هیجان ها، پاسخ های نسبتاً ساده و کلی هستند، که بدن ما به محرک های درونی و بیرونی از خود نشان می دهد. هیجانات معمولاً لحظه ای هستند و با تغییرات فیزیولوژیک و یک حالت عاطفی همراه می باشند. برای درک بهتر، ابتدا تعریفی از هر یک از واژه های عنوان شده ارائه می دهیم.
اضطراب:
احساس ناخوشایند از احتمال و تخمین بروز واقعه ای ناگوار درآینده، اضطراب می باشد. زمانی که فرد دچار اضطراب می شود، علائم جسمانی مانند: بالا رفتن ضربان قلب، عرق کردن، سوزش معده، حالت تهوع، سر درد و لرزش دست و پا را تجربه می کند.
اضطراب زمانی در زندگی فرد بروز می کند که، شرایط استرس زا در زندگی او بیش از اندازه طولانی و تکراری شود. در این حالت دستگاه عصبی بدن توان مقاومت را از دست داده و بدن برای مدت طولانی حالت آماده باش دارد.
در این شرایط مشکل بهداشت روانی به وجود می آید و فرد یا در ارتباط با اطرافیانش دچار مشکل و یا در انجام کارهای روزانه و عادی خود دچار اختلال می شود. این افراد تحت تأثیر اضطراب مداوم دچار آسیب های جسمی و روانی می شوند.
نگرانی:
بر خلاف اضطراب که پاسخ هیجانی پیچیده ای است و مؤلفه های شناختی، فیزیولوژیکی و حرکتی دارد، نگرانی جزء مؤلفه های شناختی اضطراب است.
نگرانی، افکار و تصوراتی هستند که، افراد در رابطه با پیامد های منفی و یا تهدید آمیز آینده از خود نشان می دهند. نگرانی یکی از حالات دستگاه هشدار شناختی است که، افراد را وادار می کند تا خطراتی که در آینده آنها را تهدید می کند، پیش بینی نمایند. در نگرانی افراد رویداد های آزار دهنده را مرور کرده و راه های اجتناب از آن را بررسی می کنند.
حل مسئله یکی از فواید انطباقی نگرانی است، چون ما را آماده می کند تا با وقایع مواجه شویم و یا با آن ها کنار بیایم. اما اگر در این زمینه افراط کنیم، حتماً فرایند حل مسئله مختل می شود. نگرانی زمانی روی می دهد که ذهن افراد درگیر افکار منفی، نتایج غیر قابل اطمینان و یا استدلال هایی است که ممکن است درست پیش نرود. نگرانی فقط در فکر و ذهن روی می دهد و نه در جسم.
ترس:
احساس ترس حالتی هیجانی ناشی قرار گرفتن در موقعیت تهدید کننده ایجاد می شود. ترس طبیعی ترین واکنشی است که در برابر محرک های وحشتناک و آزار دهنده افراد، از خود نشان می دهند که باعث اجتناب از خطر می شود.
ترس مکانیسمی دفاعی می باشد که باعث پاسخ حمله و یا فرار از خطر و رسیدن به سلامت و امنیت می شود. زمانی که فرد دچار ترس می شود، بدن از طریق فعال کردن دستگاه عصبی خود مختار و ایجاد تغییرات فیزیولوژیک مختلف، مثل: عرق کردن، لرزیدگی، ناراحتی معده و روده، نفس نفس زدن و تپش قلب نمود پیدا می کند.
افراد تحت تأثیر تجربیات زندگی یاد می گیرند، تهدید های واقعی را از وضعیت های بی خطر تشخیص دهند.
در مواردی که افراد نیاز به مشاوره روانشناسی در این زمینه داشته باشند، ما مشاوره روانشناسی آنلاین و یا حضوری با دکتر زرین فر را پیشنهاد می کنیم.
تفاوت اضطراب و ترس در چیست؟
منبع ترس بیرونی است و موضوع مشخصی دارد. اما اضطراب منبع درونی دارد.
عواملی که باعث بروز اضطراب می شوند، مبهم و مجهول هستند. ولی عوامل ایجاد کننده ترس معلوم و آشکار است.
مقدار ترس، بستگی به وضعیت محیط و عامل محرک دارد، ولی در اضطراب چنین وضعیتی مبهم است.
افراد در مواجهه با ترس واکنش حمله و فرار از خود بروز می دهند، اما افراد در حالت اضطراب اجتناب می کنند.
تفاوت بین ترس و نگرانی در چیست؟
احساس ترس بسیار قوی است، در حالی که نگرانی احساسی بسیار ملایم است، که نشانگر یک احساس ناخوشایند اندیشمندانه است.
ترس زمانی اتفاق می افتد که، اتفاقی در حال وقوع است. اما نگرانی زمانی ایجاد می شود که، فرد تنها به وقوع یک مسئله فکر می کند و هنوز اتفاقی رخ نداده است.
ترس یک کلمه فوری می باشد و وقتی تجربه تمام شد ترس می گذرد. نگرانی احساس طولانی مدت تر را نشان می دهد و فرد برای مدت زمان طولانی یا به طور مداوم، بارها و بارها از چیزی که در ذهن خود دارد نگران است.
تفاوت بین اضطراب و نگرانی در چیست؟
یکی از مهمترین تفاوت های نگرانی و اضطراب این است که، نگرانی بیشتر روی افکار ذهنی متمرکز است، اما اضطراب جسم و ذهن را درگیر می کند.
افراد معمولاً در مورد یک مسئله خاص نگران می شوند، ولی موضوع اضطراب پراکنده است و به صورت مشخص نیست.
نگرانی کلامی می باشد، ولی اضطراب شامل افکار شفاهی و تصاویر ذهنی است. این تفاوت از آنجا اهمیت دارد که، تصاویر ذهنی عاطفی که در اثر اضطراب ظاهر می شوند، بیشتر از افکار شفاهی عاطفی واکنش قلبی-عروقی ایجاد می کنند. چنین افرادی به صورت ضروری نیاز به مشاوره روانشناسی خواهند داشت.
به همین دلیل است که اضطراب در تمام بدن احساس می شود.
نگرانی اغلب با بیدار شدن توانایی حل مسئله همراه است، ولی اضطراب اینطور نیست. نگرانی باعث می شود برای روبه رو شدن با مشکل پیش رو، به فکر راه چاره بیفتیم. اما اضطراب راه حل مؤثر پیش روی مان نمی گذارد. در واقع، ذات پراکنده اضطراب باعث می شود، کمتر در برابر حل مشکل پاسخگو باشیم.
نگرانی قابل کنترل بوده، ولی کنترل کردن اضطراب دشوار است. ما می توانیم با حل مشکل و فکر به راهی برای کنار آمدن با علت بروز نگرانی، آن را کاملاً برطرف کنیم. کنترل ما روی اضطراب بسیار کمتر است ،چون دشوارتر می توانیم خودمان را قانع کنیم که، اضطراب قابل کنترل است.
برای دسترسی سریع به مشاوره روانشناسی آنلاین یا حضوری می توانید برای رزرو وقت مشاوره با شماره های مرکز مشاوره زرین فر تماس حاصل نمایید.
دیدگاه کاربران