رفتار درمانی دیالکتیکی

رفتار درمانی دیالکتیکی توسط مارشال لیهان پایه گذاری شد، رفتار درمانی دیالکتیک بر این نظریه استوار است که بیماران نمی توانند تجربیات هیجانی خود را شناسایی کنند و قادر به تحمل ناکامی یا طرد نیست . رفتار درمانی دیالکتیکی نوعی درمان شناختی است.

این درمان با هدف کمک به اختلال شخصیت مرزی گسترش پیدا کرد اما در انواع مختلف اختلالات شناختی هم مورد استفاده قرار می گیرد. این رویکرد بر مبنای نظریه ای می باشد که می گوید، بعضی از انسان ها نسبت به برخی موقعیت های احساسی، واکنش های شدید و خارج از قواعد عادی نشان می دهند. این افراد بسیار سریع تر از افراد عادی برانگیخته می شود و در نتیجه محرک های احساسی بیشتری در آنها فعال می شود و به زمان خیلی بیشتری برای بازگشت به حالت عادی نیاز دارند.

رفتار درمانی دیالکتیکی به افرادی که دچار اختلال شخصیت مرزی هستند کمک زیادی می کند. این افراد دچار تغییرات شدید احساسی می شوند. دنیا از نظر این افراد سیاه و سفید است و همیشه در حال گذر از بحرانی به بحران دیگری هستند. رفتار درمانی دیالکتیکی یا DBT روشی است که مهارت‌هایی را به این افراد آموزش می دهد تا برای کنار آمدن با چنین شرایطی کمک کننده باشد.

کارکردهای رفتار درمانی دیالکتیکی چیست؟

تقویت و گسترش ذخیره الگوهای ماهرانه.

بهبود انگیزه فرد برای تغییر از طریق کاهش تقویت رفتار غیر انطباقی از جمله هیجان و شناخت معیوب و کژکار

اطمینان از تعمیم الگو های رفتاری جدید از محیط درمانی به محیط طبیعی

ساختار بخشی محیط به گونه ای که رفتار های سازنده تقویت شوند نه رفتار های معیوب.

تقویت انگیزه و قابلیت‌های درمانگر به گونه ای که درمان مؤثری انجام شود.

روش های درمانی در رفتار درمانی دیالکتیکی

آموزش گروهی:

بر خلاف گروه درمانی سنتی در این روش مشاوره روانشناسی رفتار دیگران در گروه و بیان نظرات خود ممنوع می باشد. در این شیوه رویکردی آموزشی به کار می رود که طی آن تمرینات خاصی انجام می شود که بخش اعظم آم روش های مرتبط با کنترل بی نظمی هیجانی و رفتار های تکانشی است.

درمان فردی:

برای رفتار درمانی دیالکتیکی، جلسات درمانی به صورت هفتگی بر گزار می شود و معمولا بین 50 تا 60 دقیقه زمان لازم دارد. در این جلسات مهارت هایی که فرد در گروه آموزش دیده و یاد گرفته مرور شده و مورد ارزیابی قرار می گیرد. در این جلسات بیمار تشویق می شود تا وقایع روزانه خود را ثبت کند و احساسات و رفتار هایش را مورد بررسی قرار دهد.

تیم مشاوره:

درمانگران به صورت هفتگی دور هم جمع شده تا کار شان با بیماران را مرور کنند و با این کار از یکدیگر حمایت کرده و انگیزه فعالیت های خود را حفظ می کنند.

مشاوره تلفنی:

روانشناسانی که از شیوه رفتار درمانی دیالکتیکی استفاده می کنند به صورت 24 ساعته در دسترس هستند. بیماران در جلسات درمان تشویق می شوند تا هر گاه احساس کردند به سمت بحران پیشروی می کنند با روانشناس خود تماس بر قرار کنند.

اهداف درمانی در رفتار درمانی دیالکتیکی

کاهش رفتار های تهدید کننده زندگی:

هدف در رفتار درمانی دیالکتیکی کنترل رفتار های خودکشی گرایانه است. درمانگر دیالکتیکی تلاش می کند تا رفتار های خودکشی گونه را با رفتار های مقابله ای کارآمد تر جایگزین کند. این دیدگاه دلسوزانه درمانگر در تقابل با تجربه بسیاری از بیمارانی است که از محیط های بی اعتبار ساز آمده اند. درمانگر یک پیشامد احتمالی واضح را برای بیمار مطرح می کند این که وی نمی‌تواند درباره مسائل مورد علاقه بیمار بحث کند مگر اینکه خطر رفتارهای خودکشی گرا را به حداقل برسد.

کاهش رفتار های مخل درمان:

پس از مرحله اول درمانگر با هدف دوم مواجه است و آن رفتار هایی است که با روند درمان تداخل می کند. چنین رفتاری به هرگونه پاسخگویی درمانگر یا بیمار اطلاق می شود که هدایت و مسیر ادامه درمان را مورد تهدید قرار می‌دهد. اندیشه بنیادی در رفتار درمانی دیالکتیکی از این قرار است که چنانچه بیمار به طور منظم برای درمان مراجعه نکند درمان موثر واقع نخواهد شد.

کاهش رفتار های مخل کیفیت زندگی:

این رفتار های به صورت کلی باعث تهدید زندگی نمی شوند، اما کیفیت سالم زندگی را تهدید می کنند. این تهدیدات مانع شانس و فرصت بیمار برای رسیدن به یک زندگی سطح بالاتر می شوند. این رفتار ها شامل: تکانشگری، بی بند و باری جنسی، سوء مصرف مواد، اختلال خوردن، افسردگی و… است.

افزایش مهارت های رفتاری:

آموزش مهارت های بین فردی، مهارت های تحمل پریشانی، مهارت های تنظیم هیجانات و مهارت های هوشیاری فراگیر مرکزی از جمله مهارت هایی هستند که در رفتار درمانی دیالکتیکی آموزش داده می شوند.

کاهش فشار روانش پس از سانحه:

در رفتار درمانی دیالکتیکی تحقیقاتی انجام شده که شیوه فشار روانی پس از سانحه و تظاهرات آن را در جمعیت مرزی مورد کاوش قرار داده شده است. در بسیاری از این مطالعات بر روی سوء استفاده جنسی، چه در کودکی و بزرگسالی به عنوان یک واقعه تروماتیک اولیه تمرکز می گردد. به یک دلیل کاملاً ساده فشار روانی پس از سانحه پنجمین هدف درمان انتخاب شده است: اگر قرار است که درمان علامتی فشار روانی پس از سانحه با موفقیت همراه باشد بیمار اول از همه باید زنده بماند، امنیت داشته باشد و توانایی ادامه درمان در او تقویت شود.

افزایش احترام به خود:

احترام به خود در رفتار درمانی دیالکتیکی شامل پرورش جنبه های گوناگون مثبت خود مانند، احترام به خود، اعتماد به خود، آرام کردن یا تفکیک خود می شود. روانشناس در رفتار درمانی دیالکتیکی بر روی توانایی بیمار جهت دوست داشتن هود، اعتماد به حس خود، اعتماد به هیجان ها و رفتار ها متمرکز می شود. احترام به خود عزت نفس و توجه به خویشتن خویش تحت تاثیر عواملی مانند اعتباربخشی تقویت و حفظ کنترل قرار می‌گیرد.

رفتار درمانی دیالکتیک به عنوان یک روش تازه درمانی در بهبود خیلی از اختلالات روانی کمک کننده است. یکی از بهترین درمان های اختلال شخصیت مرزی هم همین روش درمانی می باشد. مهارت های موجود در این رویکرد به کمک یک درمانگر باتجربه برای خیلی از مسائل و مشکلات مناسب است.

برای دسترسی سریع به مشاوره روانشناسی می توانید برای رزرو وقت مشاوره با شماره های مرکز مشاوره زرین فر تماس حاصل نمایید.