نوزوکومو فوبیا که معمولاً به عنوان ترس از بیمارستان شناخته می شود، یک فوبی خاص است که با ترس یا اضطراب بیش از حد و غیر منطقی از حضور در بیمارستان یا اطراف آن مشخص می شود. اگرچه اغلب مورد بحث قرار نمی گیرد، اما این یک اختلال اضطراب نسبتاً رایج است که می تواند به طور قابل توجهی بر افراد و مراقبت های بهداشتی آنها تاثیر بگذارد.
نشانه های ابتلا به نوزوکو موفوبیا
هنگام مواجهه با احتمال رفتن به بیمارستان، ترس، وحشت یا اضطراب شدید را تجربه کنند.
حتی اگر برای ملاقات با شخص دیگری به بیمارستان بروند، احساس ترس، وحشت یا اضطراب را تجربه کنند.
احساس ترس، وحشت یا اضطرابی را تجربه کنند که کنترل یا مدیریت آن دشوار است.
حتی در شرایطی که نیاز به درمان پزشکی دارند، درد دارند یا ممکن است خطری برای سلامت یا رفاه آنها وجود داشته باشد، از بیمارستان ها اجتناب کنید.
از احتمال رفتن به بیمارستان هم اضطراب یا نگرانی پیش بینی کننده را تجربه کنند.
اگر فردی با یک مورد از موارد بالا از رفتن به بیمارستان می ترسد، لزوما به عنوان مبتلا به نوزوکو موفوبیا طبقه بندی نمی شود. علائم نوزوکوم فوبیا باید حداقل برای شش ماه وجود داشته باشد تا به عنوان یک فوبیا طبقه بندی شود.
نوزوکو موفوبیا یک نوع فوبیای خاص است. فوبیای خاص یک ترس پایدار، طاقت فرسا و غیرمنطقی از یک شیء، موقعیت، فعالیت یا شخص خاص است که در این مورد، ترس شدید از بیمارستان است. ترس از بیمارستان برای دسته بندی به عنوان نوزوکوم فوبیا باید غیرمنطقی، طاقت فرسا و پایدار باشد.
نوزوکومفوبیا چقدر شایع است؟
Nosocomephobia، مانند اکروفوبیا و آئرو فوبیا ، نسبت به سایر فوبیا ها شایع تر است. این بیماری می تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد، از دوران کودکی یا بزرگسالی.
چه چیزی باعث ترس از بیمارستان می شود؟
ژنتیک:
برخی افراد دارای سابقه خانوادگی اضطراب و ترس های خاص هستند.
تجارب تروماتیک مرتبط با بیمارستان ها:
ممکن است پس از یک تجربه آسیب زا در بیمارستان دچار نوزوکو موفوبیا شوید. به عنوان مثال می توان به شدت بیمار یا آسیب جدی در دوران کودکی یا دیدن مرگ یکی از عزیزانش در بیمارستان اشاره کرد.
سایر ترس ها:
زمانی که شما نسبت به سایر موارد مربوط به بیمارستان ها ترس دارید، ممکن است نوزوکوموفوبیا ایجاد شود. به عنوان مثال می توان به احساسات منفی در مورد برهنگی، میکروب ها، خون و سوزن اشاره کرد.
تصویر رسانه ای از بیمارستان ها:
فیلم ها و گزارش های خبری اغلب بیمارستان ها را با خطر، فاجعه، خطا های پزشکی و سایر موقعیت های ترسناک مرتبط می دانند.
مشکلات حسی:
نوزوکوم فوبیا ممکن است در فردی با حس بویایی قوی ایجاد شود. به عنوان مثال، ممکن است به بوی ضد عفونی کننده، تشتک، استفراغ یا فضولات انسانی بیش از حد حساس باشند.
علائم نوزوکوموفوبیا
افزایش ضربان قلب و تپش قلب
تنگی نفس
لرزیدن یا لرزش
دهان خشک
حالت تهوع و ناراحتی معده
احساس سرگیجه یا ضعف
میل شدید برای فرار
ترس از دست دادن کنترل یا دیوانه شدن
در موارد شدید، افراد مبتلا به نوزوکوموفوبیا ممکن است تمام تلاش خود را برای اجتناب از بیمارستان ها انجام دهند، حتی از درمان ضروری پزشکی خودداری کنند. درک این نکته ضروری است که این پاسخ ها انتخاب نشده اند. آنها واکنش های خودکار ناشی از فوبیا هستند.
درمان نوزوکوم فوبیا چیست؟
افراد مبتلا به nosocomephobia خفیف ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند. اما ترس می تواند علائمی ایجاد کند، مراقبت های پزشکی را مختل کند یا شما را از ملاقات با عزیزان بیمار باز دارد. بنابراین، برخی از افراد برای مقابله با این ترس به کمک نیاز دارند. درمان Nosocomephobia ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درمان شناختی رفتاری (CBT):
CBT یک روان درمانی ساختار یافته است که می تواند به شما در درک و کنترل افکار و احساسات کمک کند. یک درمانگر با شما صحبت می کند تا بفهمد که چرا آن گونه فکر می کنید، احساس می کنید و رفتار می کنید. با گذشت زمان، CBT می تواند به شما کمک کند افکار منفی مرتبط با بیمارستان ها را بیاموزید.
مواجهه درمانی:
مواجهه درمانی، که گاهی اوقات حساسیت زدایی نامیده می شود، به شما کمک می کند با ترس های خود به تدریج مقابله کنید. فرد مبتلا به nosocomephobia در طول زمان در معرض ایده بیمارستان در یک محیط کنترل شده قرار می گیرد. درمان با چیزی کم تر ترسناک مانند عکس یک بیمارستان شروع می شود. در نهایت، ممکن است به یک بیمارستان نزدیک شوید، سپس به یک بیمارستان بروید. با افزایش قرار گرفتن در معرض، می توانید یاد بگیرید که نوزوکومفوبیا را مدیریت کنید.
هیپنوتیزم درمانی:
هیپنوتیزم درمانی می تواند شما را در حالت خلسه مانند اما متمرکز قرار دهد. تحت هیپنوتیزم، شما نسبت به پیشنهاد و تغییر باز تر هستید. یک هیپنوتیزم کننده ممکن است بتواند فرد هیپنوتیزم شده را متقاعد کند که کمتر از بیمارستان می ترسد.
دارو ها:
انواع داروهای ضد اضطراب با ضد افسردگی می توانند به کاهش علائم اضطراب یا افسردگی کمک کنند. این دارو ها درمانی برای nosocomephobia نیستند. اما دارو های ضد اضطراب ممکن است به شما کمک کنند در شرایطی که حتما باید به بیمارستان بروید، مقابله کنید. مثلا رفتن به بیمارستان برای ملاقات با یکی از عزیزان یا انجام یک روش پزشکی مهم.
چه کسانی در معرض خطر نوزوکوم فوبیا هستند؟
داشتن فوبیای مرتبط دیگر مانند اریتروفوبیا، هموفوبیا یا تاناتو فوبیا.
دارا بودن سابقه اضطراب، افسردگی، حملات پانیک یا سایر اختلالات مربوط به سلامت روان.
داشتن یک عضو نزدیک خانواده مانند والدین یا خواهر و برادر مبتلا به نوزوکوم فوبیا.
ابتلا یکی از اعضای نزدیک خانواده مانند والدین یا خواهر و برادر با فوبیای دیگر.
داشتن مشکلات حسی، به عنوان مثال حساسیت به صداهای بلند، بوهای شدید یا نورهای روشن.
وجود یک تجربه منفی، آسیب زا یا دردناک در بیمارستان.
قرار گرفتن در معرض ترس از بیمارستان در دوران کودکی یا نوجوانی.
تجربه تجاوز یا آزار جسمی، ذهنی یا جنسی، قلدری یا خشونت.
به طور طبیعی یک فرد مضطرب یا ترسو بودن.
تجربه سطوح بالایی از استرس یا یک عامل استرس زای مهم در زندگی.
داشتن اختلال مصرف مواد.
نداشتن حمایت اجتماعی
عدم اعتماد به متخصصان پزشکی
شنیدن داستان های ترسناک یا آسیب زا در مورد بیمارستان ها یا درمان های بیمارستانی.
برای دسترسی سریع به مشاوره روانشناسی می توانید برای رزرو وقت مشاوره با شماره های مرکز مشاوره زرین فر تماس حاصل نمایید.
دیدگاه کاربران